Na wakacje w góry czy nad morze? Gdy jesteśmy w Chorwacji, nie musimy wybierać! Wejście do kanionu Velika Paklenica dzielą od pięknej plaży jedynie dwa kilometry. Gdy górską wycieczkę zakończymy pluskaniem w ciepłym morzu, nie tylko dzieci będą zachwycone!
Park Narodowy Paklenica leży na terenie Welebitu (chorw. Velebit) – najdłuższego pasma górskiego w Chorwacji. Paklenica to mekka fanów wspinaczki – wytyczono tu ponad 500 dróg wspinaczkowych. Miłośnicy pieszej turystyki też będą mieli w czym wybierać – w parku udostępniono ok. 150 km szlaków turystycznych – możemy nimi wędrować przez cały rok.
Najbardziej znany (i najczęściej uczęszczany) szlak prowadzi przez kanion Velika Paklenica. Dobrzy piechurzy mogą wędrować dalej, np. do schroniska Dom Górski Paklenica; my z dziećmi ograniczamy się do przejścia samego kanionu. Wycieczka w rodzinnym składzie zajmuje ok 2-3 godz. (wraz z odwiedzinami w Centrum Obsługi Zwiedzających „Podziemne miasto Paklenicy”). Dzień warto zakończyć na przyjemnej plaży w miejscowości Starigrad.
Park Narodowy Paklenica – wycieczka z dziećmi do kanionu Velika Paklenica
5 sierpnia 2019, poniedziałek
Informacje praktyczne
Jeśli będziemy chcieli odwiedzić kanion Velika Palkenica, powinniśmy wejść do parku wejściem nr 1, położonym w okolicy miejscowości Starigrad. Do drugiego, mniejszego kanionu, Malej Paklenicy, prowadzi wejście nr 2 z miejscowości Seline. Bilet wstępu do parku kosztuje 60 kn dla dorosłego i 30 kn dla dzieci od 4 lat, dodatkowo za wjazd samochodem na parking będziemy musieli zapłacić 10 kn.
Planując wycieczkę do PN Paklenica, warto zadbać o przekąski i odpowiednią ilość wody do picia – w miesiącach wakacyjnych bywa niemiłosiernie gorąco. W najliczniej odwiedzanym wąwozie Velika Paklenica przy szlaku są tylko dwa punkty z lodami i napojami. Solidniejszy posiłek można zjeść niżej, w miejscowości Starigrad (u wylotu kanionu), lub wyżej, w schronisku Dom Górski Paklenica (do którego doprowadza ponad dwugodzinny szlak pieszy).
Szlakiem przez kanion Velika Paklenica wędruje sporo turystów, ale nie są to tłumy porównywalne z tymi, które odwiedzają Jeziora Plitwickie czy wodospady Skradinski Buk. Mimo to warto przyjechać tu wcześnie rano choćby dlatego, by zaparkować jak najbliżej wejścia do kanionu – gdy główny parking zapełnia się, kolejne samochody są ustawiane sukcesywnie coraz dalej na drodze dojazdowej. My dotarliśmy tu kilka minut przed 11:00 i w efekcie mieliśmy dodatkowo do przejścia ok. półtora kilometra asfaltem.
Kto późno wstaje…, ten musi iść dłuższą trasą! Musimy dojść do początku kanionu.
Skalne ściany wypiętrzają się coraz wyżej.
Skały mają niesamowite kształty.
Zaczynamy wędrówkę kanionem.
Po drodze napotkacie zapewne tajemnicze tabliczki z napisem „Winnetou”. Oznaczono nimi miejsca, w których kręcono sceny niemieckiego serialu opartego na motywach książek o Winnetou. Z kolei drogowskazy z nie mniej tajemniczymi dla wspinaczkowych laików nazwami i symbolami wskazują dojścia do dróg wspinaczkowych.
Tabliczki upamiętniające sceny z kręconego tu niemieckiego serialu o Winnetou spotykamy wielokrotnie.
Równie dużo jest informacji o pobliskich drogach wspinaczkowych – te nazywają się naprawdę zacnie!
Park Narodowy Paklenica
Park Narodowy Paklenica leży na terenie Welebitu – najdłuższego górskiego pasma w Chorwacji. Historia ochrony tego regionu sięga 1949 r., kiedy to utworzono park narodowy. W 1978 r. pasmo górskie Welebit zostało rezerwatem przyrody UNESCO. Na terenie parku możemy podziwiać wspaniałe formy krasowe, a także bogatą faunę i florę.
Paklenica jest rajem dla wspinaczy – wytyczono tu ponad 500 dróg wspinaczkowych. To najbardziej znany rejon wspinaczkowy w Chorwacji. Gdy byliśmy w wąwozie Velika Paklenica, wspinaczy było widać na każdym kroku.
Wspinaczy można wypatrzyć prawie na każdej ścianie.
To prawdziwy wspinaczkowy raj.
Czasem tworzą się całe skupiska wspinaczy.
Wspinaczka w takiej scenerii musi być niezwykle przyjemna!
W parku narodowym można obejrzeć dwa wąwozy: Veliką i Malą Paklenicę. My wędrowaliśmy pierwszym z nich. Przejście w jedną stronę zajmuje ok. pół godziny. Na trasie nie ma trudności technicznych, mimo to obuwie turystyczne, lub przynajmniej porządne trekkingowe sandały, są jak najbardziej zalecane. My podejście właściwym kanionem zaczęliśmy od… postoju na drugie śniadanie, bo długie podejście od daleko pozostawionego samochodu zdążyło zaostrzyć nam apetyty 😉
Pora na krótki odpoczynek w korycie potoku Velika Paklenica.
Można pochodzić na bosaka!
A nawet zmoczyć nogi:)
Teraz przed nami najpiękniejszy odcinek kanionu.
Podejście robi się bardziej strome.
Spotkaliśmy prawdziwego zwiadowcę Winnetou:)
Grześ co jakiś czas wymaga podwózki.
Piękne widoki rekompensują trudy podejścia w upale.
Ściany skalne kanionu Velika Paklenica są imponujące.
Przed nami widać koniec głównego odcinka kanionu.
Najciekawszy odcinek kończy się przy znanej wśród wspinaczy górze Anića Kuk, na której 700-metrowych ścianach wytyczono liczne drogi wspinaczkowe.
Schemat dróg wspinaczkowych na jednej z bardziej znanych ścian w PN Paklenica.
A to ściana Anića Kuk w pełnej okazałości.
Wracając, spotykamy nawet kozicę wcinającą w najlepsze liście figowca.
W drodze powrotnej jeszcze lepiej można docenić ogrom ścian kanionu.
Kanion Velika Paklenica w pełnej okazałości.
Centrum Obsługi Zwiedzających „Podziemne miasto Paklenicy”
Niedaleko wejścia do wąwozu znajduje się Centrum Obsługi Zwiedzających „Podziemne miasto Paklenicy”. Urządzono je w kompleksie podziemnych tuneli, drążonych w skałach dla Josipa Broz Tito w połowie XX wieku.
Obecnie w kompleksie znajdują się przestrzenie ekspozycyjne – dziś na przykład oglądaliśmy wystawę pięknych fotografii gór Welebit. Dla rodzin z dziećmi zapewne najatrakcyjniejsza będzie jednak miniścianka wspinaczkowa z interaktywnymi filmikami na temat podstaw technik wspinaczki – dzieci łatwo połkną tu wspinaczkowego bakcyla. W „podziemnym mieście” znajdziecie też sklep z pamiątkami i niewielką kawiarnię.
Przy dawnym bunkrze jest miła kawiarnia.
Zaglądamy jeszcze do ,,Podziemnego miasta Paklenica”.
Centrum edukacyjne stworzono w dawnych jugosłowiańskich bunkrach.
Podziemne korytarze drążono w latach 1950-53 podczas kryzysu w relacjach z ZSRR.
Dzisiaj w podziemnych pomieszczeniach można oglądać piękne ekspozycje.
Ja se netoperek.
Udało się!
Sala konferencyjna ze… ściankami wspinaczkowymi – to jest to!
Wszyscy chłopcy szybko łapią wspinaczkowego bakcyla.
Grześ oczywiście nie chce być gorszy.
Park Narodowy Paklenica na dłużej
PN Paklenica to nie tylko kanion Velika Paklenica. Okolica oferuje także szereg innych atrakcji dla turystów w każdym wieku. Można udać się do drugiego, mniejszego kanionu (Mala Paklenica), wybrać się na ścieżkę dydaktyczną Pjeskarica czy na punkt widokowy Paklarić albo odwiedzić naciekową jaskinię Manita Peć. Wielbiciele dłuższych wędrówek też nie będą mieli problemu z zaplanowaniem wycieczki.
W związku z tym, że na pokładzie mamy pięciolatka, nie rozwijamy się dalej trekkingowo, tylko wracamy prosto do samochodu. Schodząc, jeszcze próbujemy wykorzystać w praktyce świeżo nabyte umiejętności wspinaczkowe 😉
Ostatnie spojrzenia na ściany Velikiej Paklenicy.
Wyjście z korytarzy jest nieco wyżej.
Chłopaki, teraz pokażcie, czego nauczyliście się na tej ściance!
No, dobra, ja pierwszy.
Próbujemy też działać w zespołach:)
A ja tutaj się wdrapię!
Są wśród nas też solowi wspinacze.
Nawet w Velikiej Paklenicy towarzyszą nam głośne dźwięki cykad.
Te niebywale głośne owady potrafią świetnie się kamuflować.
Plaża w miejscowości Starigrad
Co najprzyjemniej zrobić po górskiej wycieczce? Ochłodzić się w morzu!
W Starigradzie, miejscowości, z której wychodzi się na szlak, znajdziecie bardzo przyjemne plaże. My odwiedziliśmy tę położoną dosłownie naprzeciwko wylotu drogi doprowadzającej do kanionu Velika Paklenica w okolicy baru Beach Bar Sky. Świetne zwieńczenie dnia!
Plaża w Starigradzie.
Cóż może być lepszego po górskim spacerze niż kąpiel w ciepłym morzu? To zaledwie dwa kilometry od wylotu kanionu Velika Paklenica!
Chorwacja jest świetna!
