Które dziecko nie lubi brodzić nogami w wodzie? A gdybyście wyobrazili sobie miasteczko, którego starówkę można zwiedzać, maszerując do kostek w przyjemnej chłodnej wodzie? Niemożliwe? Ależ jak najbardziej możliwe – trzeba tylko przyjechać do Fryburga!
13 sierpnia 2017, niedziela
Piękny, wakacyjny dzień, 24 stopnie i słoneczko
Fryburg Bryzgowijski
Stare otwarte kanały, zwane Bächle, służyły niegdyś do nawadniania miejskich ogrodów, miały też istotne znaczenie jako element ochrony przeciwpożarowej. Świetnie zachowały się do dziś, dostarczając gigantycznej frajdy wszystkim najmłodszym turystom odwiedzającym Fryburg. To Bächle były dziś oczywiście największą atrakcją dla naszych chłopców😊 Warto tu zajrzeć, spędzając wakacje w Schwarzwaldzie – Fryburg ma podobno najcieplejszy klimat w całych Niemczech!
Kanały niegdyś służyły do nawadniania ogrodów, zapewniały też ochronę przed pożarem.
Co powiecie na takie zwiedzanie miasta?
Miasto przez wieki pozostawało pod panowaniem Habsburgów, po reformacji było jednym z największych bastionów wiary katolickiej. Najbardziej znanym zabytkiem Fryburga jest doskonale zachowana ogromna gotycka katedra, która jakimś cudem ocalała z bombardowań II wojny światowej. Podobnie jak większość turystów, my też rozpoczynamy zwiedzanie Fryburga od odwiedzenia tej przepięknej świątyni. O dziwo, oglądanie wnętrza okazuje się interesujące dla wszystkich naszych dzieci – nawet trzyletni Grześ ogólnie zachowywał się bardzo przyzwoicie, upodobał sobie przechadzanie się wzdłuż długich rzędów ławek i oglądanie pięknych witraży; no, może sielanka skończyła w momencie, w którym postanowił wykąpać się w ogromnej misie z wodą święconą i zaczął wkładać palce do nosa maszkaronów zdobiących płyty nagrobne, sprawdzając, czy mają katar – ale przecież nawet najlepszym zdarzają się wpadki😉 Starszym chłopcom można już całkiem sporo poopowiadać o stylach architektonicznych i elementach wyposażenia kościoła. Dziś bardzo podoba im się znajdowanie na starych witrażach symboli dawnych cechów – butów (szewcy), nożyczek (krawcy) czy bochenków chleba (piekarze).
Piękna gotycko-romańska katedra to największa atrakcja turystyczna Fryburga.
Romański budynek rozbudowywano w stylu gotyckim. Dobudowano m.in. gotyckie prezbiterium.
To jedna z niewielu wież nieprzebudowywanych po okresie średniowiecza.
Świątynia jest ogromna. Całość mieści się w kadrze dopiero z puntku widokowego na Wzgórzu Zamkowym nad miastem.
Widzicie ten frapujący element dekoracji? Brno widać nie ma widać monopolu na gołe pośladki;)
Niesamowite gotyckie prezbiterium ze sklepieniem sieciowym.
Piękna późnogotycka ambona.
Bardzo podobają nam się gotyckie rzeźby.
Wydają się pełne emocji.
XIII-wieczne witraże z zachowanym oryginalnym kolorowym szkłem.
Zespół naturalnej wielkości rzeźb przedstawiających Ostatnią Wieczerzę
Sielanka rodzinnego zwiedzania kończy się w momencie, w którym Grzesiek postanawia się wykąpać…
Katedra jest naprawdę zachwycająca. Wyobraźcie sobie już samą kruchtę wieży z ponad 400 rzeźbami z XIII w.?! Budowę świątyni rozpoczęto ok. 1200 r. Najpierw romańska, potem rozbudowywano ją w stylu gotyckim. Ogromne wrażenie wywiera piękne gotyckie prezbiterium, można je obejść (trzeba wcześniej kupić bilet – warto, bo to doskonała okazja do obejrzenia pięknych bocznych kaplic). Bardzo żałujemy, że z powodu remontu zamknięte było wejście na wieżę – podobno dobrze stąd widać Fryburg, Kaiserstuhl i Wogezy.
Zachwycająca kruchta w wieży. Na tympanonie narodziny i męka Chrystusa oraz Sąd Ostateczny.
Zachowało się tu ponad 400 rzeźb z końca XIII w.!
Po obejrzeniu katedry pora na spacer po starówce. Przechadzka jest bardzo przyjemna – dzieciaki nie marudzą, zachwycone brodzeniem w kanałach Bächle. My wodą nie idziemy, ale też nie narzekamy – chodniczki są pięknie brukowane drobnymi kamyczkami, tu i ówdzie widać misternie poukładane mozaiki, wykonane z kamieni ogładzonych przez wody Renu.
Zaczynamy oczywiście od placu katedralnego, gdzie uwagę naszą zwraca (poza katedrą, rzecz jasna😊) gotycki budynek Historycznego Domu Towarowego. Potem kierujemy się w stronę Bramy Szwabskiej, stanowiącej pozostałość średniowiecznych umocnień. Warto stąd zajść na nabrzeże Gewerbekanal – dzieciaki ucieszą się z odnalezienia głowy krokodyla, groźnie wystającej z wody. Krokodyl znaleziony, możemy iść w kierunku placu ratuszowego. R. biega z aparatem, fotografując Nowy Ratusz i XVI-wieczne kamienice mieszczańskie, w których kiedyś miał siedzibę uniwersytet. Dzieciaki w tym czasie wesoło chlapią się w wodzie – oj, Grzesiowi chyba trzeba będzie zmienić spodenki na suche 🙂
Z katedry wychodzimy na Plac Katedralny.
Średniowieczny budynek Historycznego Domu Towarowego podobał nam się chyba najbardziej.
Klimat Fryburga urzeka.
Dzieci zwracają uwagę na co innego. Już wypatrzyły wodę. A będzie jej coraz więcej!
Mamo, mamo, mogę zdjąć buty? Możesz, możesz!
Kanały Bächle to największa atrakcja dla małych turystów.
Można brodzić w nich nogami, można puszczać łódeczki – co kto chce!
Drogą 'wodną’ można zwiedzić niemal całą starówkę. Dzieci będą zachwycone!
Piękne mozaiki na chodnikach to jeden z wyróżników Fryburga.
Oberlinden. W tle Brama Szwabska.
Brama Szwabska to pozostałość dawnych średniowiecznych fortyfikacji.
Idąc wzdłuż kanału, można wypatrzeć nawet głowę groźnego krokodyla!
Dama z jednorożcem – jedna z najstarszych dekoracji w mieście.
Dama z jednorożcem zdobi budynek Nowego Ratusza.
XVI-wieczny budynek Starego Ratusza.
Nasz spacer po starówce kończymy przejściem niezwykle fotogenicznej ulicy Franciszkańskiej. Przy XVI-wiecznej kamienicy pod numerem 3, zwanej Domem pod Wielorybem, ukrywał się kiedyś Erazm z Rotterdamu, uciekając do Bazylei po okresie reformacji.
Konsynuujemy spacer niezwykle malowniczą ulicą Franciszkańską.
Niektórzy konsekwentnie trzymają się szlaku mokrej stopy.
Widać już słynny Dom pod Wielorybem z pocz. XVI w.
Po reformacji ukrywał się tu Erazm z Rotterdamu.
Kończymy spacer po starówce, czas wreszcie założyć buty.
Gotowi na dalsze zwiedzanie!
Ostatni rzut oka na fryburską katedrę.
Ostatni punkt naszego pobytu we Fryburgu to wjazd kolejką na wzgórze zamkowe (Schlossberg). Nazwa pochodzi od zamku, który niegdyś zajmował szczyt wzniesienia – budowla została zburzona w XVIII stuleciu; obecnie turyści cenią sobie to miejsce jako punkt widokowy na miasto i okolicę. Ogólnie atrakcja okazuje się niewypałem – bilety na kolejkę linowo-terenową są horrendalnie drogie (16,5 euro za naszą rodzinę w obie strony). W przewodniku pisali, że na samym szczycie jest wieża widokowa z pięknym widokiem na Fryburg i okolicę, więc mozolnie wspinamy się ścieżką w górę (20 min w jedną stronę, można wjechać wózkiem dziecięcym, ale wymaga to od rodzica niezłej kondycji😉), tylko po to, żeby przekonać się, że wieża z powodu remontu jest wyłączona z użytkowania (nie było o tym żadnej informacji na dolnej stacji kolejki). No ale nic, nie zawsze wszystko się udaje, sam spacer i tak był przyjemny. Na zakończenie pobytu we Fryburgu w przyparkingowym sklepie kupujemy sobie lody. Takie małe szczęście dla dzieciaków😊
Starówka Fryburga leży w cieniu Wzgórza Zamkowego (Schlossberg).
Połowę drogi można wjechać kolejką linowo-terenową.
Kiedyś na tej trasie kursowały malutkie gondolki.
Widok na katedrę z górnej stacji kolejki.
My dzielnie wchodzimy na sam szczyt – stoi tam wieża widokowa, z której rozciąga się wspaniały widok na miasto i okolicę.
Na szczycie wzgórza stał niegdyś zamek, zniszczony przez Francuzów w XVIII w.
Wieża widokowa niestety zamknięta – ale szkoda!
Trudno, spoglądamy na Fryburg z prześwitów między drzewami.
Widok na południowe dzielnice miasta.
Wzgórze zamkowe z częścią staromiejską łączy urokliwa kładka dla pieszych.
Fryburg to świetny cel rodzinnego spaceru. Dorosłych zachwyci przepiękna romańsko-gotycka katedra i sielska atmosfera staromiejskich uliczek, dzieci będą się cieszyć brodzeniem w płytkich kanałach – z tego powodu wycieczkę dobrze zaplanować na ciepły dzień, bo inaczej pozbawimy najmłodszych podstawowej atrakcji Fryburga.
Po powrocie Grześ był tak zmęczony, ze zasnął, nie zdążywszy nawet wejść na łóżko.
