Vicenza – renesansowe miasto naznaczone twórczością Andrea Palladia – od 1994 r. widnieje na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Jej wyróżnikiem jest piękna renesansowa architektura. Najciekawszym zabytkiem miasta jest zaprojektowany przez Palladia Teatro Olimpico – najstarszy zadaszony teatr na świecie.
Vicenzę odwiedza znacznie mniej turystów niż gwarną Wenecję – łatwiej tu cieszyć się leniwym zwiedzaniem i zakosztować włoskiego dolce vita. Po zwiedzeniu miasta warto pojechać do nieodległej miejscowości Montecchio – znajdują się tam ruiny dwóch średniowiecznych zamków. Związana z nimi legenda stanowiła dla Szekspira inspirację do napisania dramatu „Romeo i Julia”.
Vicenza
2023.02.17
Vincenza, pięknie położona u podnóży Alp Weneckich, przyciąga turystów przede wszystkim piękną renesansową architekturą. Miasto naznaczone jest twórczością jednego z najwybitniejszych architektów włoskiego renesansu, Andrei Palladia. Urodzony w Padwie artysta dał początek tzw. stylowi palladiańskiemu, charakteryzującemu się harmonią, prostotą, symetrią oraz nawiązaniami do motywów antycznych. Twórczość Palladia wywarła duży wpływ na architekturę europejską XVI i XVII wieku.
Styl palladiański w Vicenzie spotykamy niemal na każdym kroku. Palladio projektował świątynie i budynki użyteczności publicznej, ale także zamawiane u niego przez bogatych mieszczan wille. Jeśli zwiedzacie tylko Wenecję i na odwiedzenie Vicenzy zabraknie Wam czasu, i tam możecie posmakować stylu Palladia – ten architekt zaprojektował m.in. wenecki kościół San Giorgio Maggiore, którego dzwonnica jest doskonałym punktem widokowym na miasto (pełny opis naszego spaceru po Wenecji znajdziecie tutaj).
Vicenza – informacje praktyczne
Vicenza jest położona ok. 60 km na zachód od Wenecji. To średniej wielkości ośrodek miejski – ma ok 100 tys. mieszkańców – mniej więcej tyle, ile nasz Płock:)
Poruszanie się po mieście nie sprawia problemów – punktem orientacyjnym jest główna arteria miasta, Corso A. Palladio. Oczywiście zwiedzanie będzie łatwiejsze, jeśli zaopatrzymy się w mapkę miasta z opisem głównych atrakcji turystycznych – można ją dostać w punkcie informacji turystycznej oraz w kasie biletowej Teatro Olimpico.
Jeśli chodzi o bilety wstępu, to nam bardzo opłaciło się kupienie biletu rodzinnego, który umożliwia wejście do głównych atrakcji miasta, w tym do teatru i bazyliki – w lutym 2023 r. taki bilet kosztował 24 euro (można go kupić np. w kasie teatru).
W mieście znajduje się kilka zorganizowanych parkingów. My korzystaliśmy z dwupoziomowego parkingu Canove, położonego w okolicach Teatro Olimpico.
Vinzenca ma świetną ofertę gastronomiczną. Idąc wzdłuż ulicy Corso Palladio, co chwilę będziecie mijać kafejki, knajpki i bary. Ceny – w porównaniu z Wenecją – są dużo przystępniejsze. Nic, tylko korzystać!
Vicenza – spacer po mieście
W naszej ocenie najciekawszym zabytkiem miasta jest XVI-wieczny Teatro Olimpico. Gdy popatrzycie na niego z zewnątrz, budynek nie wyda się niczym ciekawym, ale wierzcie, że zdecydowanie warto kupić bilet i wejść do środka! Teatro Olimpico to najstarszy zadaszony tetr na świecie. Jego wnętrze zachwyca bogactwem zdobień i konstrukcją sceny, która płynnie przechodzi w uliczki mające wyobrażać starożytne Teby. Doskonale posłużono się tu perspektywą. Scena oglądana z widowni jest trójwymiarowa, a za nią otwiera się dodatkowa przestrzeń, co dawało kiedyś wiele możliwości aktorom. Widzowie siedzą pod malowidłem wyobrażającym niebo, w przestrzeni zamkniętej półkolistą kolumnadą. W takim teatrze jeszcze nie byliśmy!
Kilka razy dziennie w teatrze odbywają się krótkie pokazy muzyka-dźwięk. Zdecydowanie warto w nie wcelować, bo dzięki temu mamy możliwość dokładniejszego przyjrzenia się detalom wnętrza. W lutym 2023 r. pokazy odbywały się sześć razy dziennie w godzinach 9:30, 10:30, 11:30 i 15:30, 16:30 i 17:30 i były wliczone w cenę biletu wstępu.
Niedaleko teatru, przy ulicy Corso A. Palladio, znajduje się najciekawsza świątynia miasta Vincenzy – XIII-wieczny kościół Santa Corona. Jego wnętrze kryje cenne renesansowe malowidła – m.in. „Chrzest Chrystusa” Belliniego (z XV w.) i „Pokłon Trzech Króli” Veronesego (XVI w.).
Miłośnicy sztuki zapewne chętnie odwiedzą nieodległe Museo Civico. Jego ekspozycje prezentują malarstwo włoskie i flamandzkie. Muzeum mieści się w pięknym XVI-wiecznym Palazzo Chiericati, zaprojektowanym – jakżeby inaczej – przez Andreę Palladia.
Sercem miasta jest Piazza dei Signiori. Dojdziemy tu ulicą Corso A. Palladio – po przekroczeniu ulicy S. Corona trzeba tylko odbić w lewo (na południe) w jedną z przecznic.
Plac otoczony jest pięknymi zabytkowymi budynkami. Wzrok przyciąga zwłaszcza okazała Basilica Palladiana (XVI w.). Wbrew nazwie obiekt nie pełnił nigdy funkcji sakralnych – bazylika mieściła wielką salę zgromadzeń dla tutejszej szlachty.
Nasz bilet rodzinny umożliwia nam wejście do środka. Głowna sala zaskakuje swoim rozmiarem – ma 52 metry długości i 25 m wysokości. Okresowo organizowane są tu wystawy czasowe, na które obowiązują osobne bilety. Bazylika ma ciekawe drewniane sklepienie w kształcie odwróconego kadłuba statku.
Po lewej stronie bazyliki stoi XII-wieczna Torre Bisara. To kolejna krzywa wieża, którą oglądamy we Włoszech:)
Jak na nazwę placu przystało, na Piazza dei Signiori musiała znaleźć się tu siedziba gubernatora Wenecji – XVI-wieczna Loggia del Capitano. Po jej prawej stronie stoi niewielki barokowy kościół San Vincenzo.
Po opuszczeniu placu wracamy na Corso A. Palladio – to reprezentacyjna arteria miasta, nic dziwnego więc, że wzdłuż niej stoją piękne kamienice i pałace z XV i XVI w. Wiele z nich jest dziełem Palladia.
Idąc dalej prosto Corso Palladio i odbijając z niej w lewo na Piazza Duomo, dojdziemy do katedry. Świątynia była budowana w okresie między XIV a XVI w. Palladio jest autorem jej renesansowej absydy przykrytej kopułą.
Corso Palladio doprowadza do niewielkiego parku Giordano Salvi. To dobre miejsce na chwilę odpoczynku. W parku stoją liczne rzeźby, jest tu tuż ozdobiona figurami koni fontanna. Niewielki strumyczek płynie u podnóża loggii zaprojektowanej przez Palladia.
Giordano Salvi to ostatni punkt programu naszego pobytu w Vicenzie. Dzisiejsza wycieczka bardzo nam się podobała- na pewno była dużo bardziej relaksująca niż zwiedzanie zatłoczonej Wenecji, choć oczywiście Wenecję trudno pod względem atrakcyjności porównywać z jakimkolwiek innym miastem. Odnieśliśmy wrażenie, ze po dniu obcowania z symetrią, harmonią i prostotą form sami staliśmy się bardziej spokojni i zrelaksowani. Szczerze polecamy Vicenzę jako cel jednodniowej wycieczki turystom zwiedzającym Wenecję Euganejską!
Szukacie pomysłów na inne wycieczki w okolicy Wenecji i Padwy? Zajrzyjcie tutaj. 🙂