Vlkolínec – żywy skansen na skraju Wielkiej Fatry
Vlkolínec to chyba najbardziej urocza i malowniczo położona słowacka wioska. Doskonale zachowana oryginalna architektura górskiej wsi w przepięknym otoczeniu wzgórz Wielkiej Fatry. Vlkolínec od 1993 r. zasłużenie znajduje się na liście UNESCO. Nie wybierajcie się tu bez aparatu fotograficznego!
2020.02.18
Informacje praktyczne
Miejscowość administracyjnie znajduje się w obrębie miasta Ružomberok (Rużomberk). Dojazd możliwy jest tylko własnym samochodem, to zaledwie 5 minut od głównej drogi prowadzącej z Ružomberoka do Bańskiej Bystrzycy. Nam dojazd z miejscowości Donovaly zajął 25 minut. Sama droga dojazdowa jest dosyć wąska, parking znajduje się jakieś 200 m poniżej wioski. Można tu dotrzeć także szlakiem pieszym lub rowerowym (na terenie wsi obowiązuje nakaz prowadzenia roweru).
Wstęp na teren Vlkolínca jest płatny, bilet dla osoby dorosłej kosztuje 3 euro, za dziecko zapłacicie 1 euro, podobnie jak za zaparkowanie samochodu;) (ceny z zimy 2020). Podstawowa wersja spaceru tworzy niewielką pętlę i zajmie Wam zapewne ok. godziny. Oczywiście wędrówkę można znacząco wydłużyć, na przykład korzystając z okolicznych szlaków turystycznych.
We wsi przycupnęła lokalna knajpka, która niestety dzisiaj była zamknięta (chociaż tablice reklamowe były porozstawiane, robiąc nam apetyt na lokalne specjały…). W Rolnickym Domu urządzono ekspozycję prezentującą wnętrze typowej „drevnicy”, a w Domu UNESCO skromna wystawa przybliża historię wsi. Ponadto na terenie Vlkolínca działa niewielka farma ze zwierzątkami wiejskimi. Po spacerze najmłodsi turyści mogą rozładować nadmiar energii na przyjemnym placu zabaw. W cieplejszej części roku zapewne w Vlkolíncu atrakcji jest jeszcze więcej.
Nasze wrażenia
Już po raz drugi odwiedzamy Vlkolínec i przyznajemy, że po dwunastu latach jeszcze bardziej nam się podoba! Zaglądamy tu w ramach wycieczki podczas zimowego wyjazdu narciarskiego. Vlkolínec zachwyca nawet mimo dzisiejszej nieco przygnębiającej szarej aury, przypominającej raczej przedwiośnie niż zimę. Aż trudno uwierzyć, że wszystko, co nas otacza, to naturalnie zachowane domy (głównie XIX-wieczne), a nie sztucznie ustawiony skansen. Na terenie wsi znajduje się aż 45 zabytkowych obiektów! Część domów jest nadal zamieszkała, a ich mieszkańcy otrzymują dotacje na utrzymanie chat.
Drewniane domy stoją na kamiennych podmurówkach, pokrytych gliną. Ściany domków pomalowane są zwykle na śliczne pastelowe kolory, ale jeszcze bardziej kolorowe bywają podmurówki – na przykład taka różowiutka, jak lody truskawkowe! Najstarszą budowlą jest drewniana dzwonnica z II połowy XVIII w. Przez środek wioski przepływa strumyk zamknięty w formie częściowo zabudowanego drewnem kanału (dzieci na pewno będą zachwycone…). Po prostu sielsko i anielsko.
Vlkolínec jest malowniczo usadowiony na zboczach góry Sidorovo. Szczęścia dopełniają przepiękne widoki na Wielką Fatrę. Obiecujemy sobie, że wrócimy tu jeszcze kiedyś w innej porze roku i mamy nadzieję, że nic tu się do tego czasu nie zmieni!!!