Alpejskie ferraty to nasza prawdziwa miłość. Od początku, czyli wyjazdu w Alpy Julijskie w 2011 r. odkrywaniu tych szlaków towarzyszyły nam zawsze silne emocje. Jak to będzie? Czy to trudne?
A potem już sama przyjemność! Choć też nie bez emocji. Ferraty oferują nie tylko piękne widoki, ale też odrobinę strachu i jeszcze więcej adrenaliny!
Roc du Vent bywa określana jako najbardziej widokowa ferrata Francji. Czy tak jest, najlepiej przekonać się samemu. Na pewno oferuje zarówno wspaniałe widoki na Mont Blanc, jezioro Lac de Roselend i piękne góry masywu Beaufortain, jak i mnóstwo ferratowych atrakcji, na przykład długi most tybetański i przejście przez skalny tunel.
Continue reading
Prawdziwie wysokogórska i wymagająca ferrata poprowadzona przez dolomitową grań – to już powinno wystarczyć za rekomendację dla tej trasy. Do tego trzeba jeszcze dodać spektakularne widoki na Mont Blanc i większość najwyższych lodowcowych szczytów Parku Narodowego Vanoise.
Via ferrata La Croix des Verdons nie jest jednak trasą dla każdego. Konieczne jest doświadczenie ferratowe i odporność na dużą ilość powietrza pod nogami – bez wchodzenia i schodzenia bardzo długimi drabinkami po pionowych ścianach się tutaj nie obędzie! Ale za to jakie wrażenia dostaniemy w zamian!
Aby dotrzeć do ferraty, nie trzeba się namęczyć – 800 metrów przewyższenia pokonamy łatwo kolejkami z centrum Courchevel. Tak, tak – trasa jest położona w samym sercu Trzech Dolin – ośrodka znanego głównie jako światowa mekka narciarstwa zjazdowego.
Continue reading
Via ferraty można podzielić na takie, które pozwalają osiągnąć jakiś cel – szczyt, punkt widokowy itp. oraz takie, które powstały głównie dla dobrej zabawy użytkowników, wypatrujących za zakrętem kolejnych mostków linowych i innych ferratowych „atrakcji”. Via ferrata la Falaise des Bourtes należy zdecydowanie do tej drugiej kategorii.
Mimo że została poprowadzona po całkiem stromym zboczu (w nazwie użyto nawet słowa „klif”), ferrata jest umiarkowanie trudna (Francuzi w swoim systemie oznaczyli ją jako AD+ lub D, my dalibyśmy B/C). Wyjątkowo mocno uzbrojoną w żelazo drogą pokonujemy spore przewyższenie, ale dzięki licznym „przerywnikom” nie odczuwamy zmęczenia, a droga ani przez chwilę się nie dłuży.
Punktem wyjścia jest kameralna stacja narciarska Belle Plagne, wyjątkowo dobrze wkomponowana w alpejskie otoczenie. Sama trasa została poprowadzona w okolicy zdominowanej przez infrastrukturę narciarską. Mimo to widoki, szczególnie na masyw Mount Blanc i serce Parku Narodowego Vanoise, są naprawdę imponujące.
Continue reading
Dolomity Brenta to prawdziwy raj dla górskiego turysty. Przekraczające trzy tysiące metrów wysokości szczyty, kilkusetmetrowe pionowe ściany, skalne iglice i formacje o absolutnie fantastycznych kształtach dają niesamowite możliwości dla ambitnego turysty. Znajdzie się tu też mnóstwo szlaków i miejsc dostępnych dla każdego – od rodzin z dziećmi po turystę „kolejkowego”, który woli zasiąść na tarasie przy restauracji i podziwiać widoki przy dobrym piwie.
Znakiem firmowym Dolomitów Brenta jest oczywiście Via delle Bocchette – ciąg ferrat poprowadzonych często po spektakularnych, podwieszonych na pionowych ścianach półkach przecina najpiękniejsze i często niedostępne w inny sposób zakątki Brenty. Kolejne odcinki Bocchette najłatwiej eksplorować, nocując w wysokogórskich schroniskach, których sieć oplata przede wszystkim środkową i południową część Dolomitów Brenta.
Brenta to jednak nie tylko Via delle Bocchette. To także piękne hale na przedpolach gór, zachęcające do krótszych i dłuższych spacerów, podczas których można podziwiać imponujące widoki. To dostępne dla każdego turysty dysponującego odpowiednią kondycją wysokogórskie szlaki doprowadzające do schronisk i na przełęcze. To wreszcie odludne zakątki północnej Brenty z długimi szlakami wymagającymi nocowania w schronach usytuowanych na grani.
Poniżej znajdziecie opisy dwudniowej wyprawy na ferraty SOSAT i Bocchette Centrali z noclegiem w schronisku Alimonta oraz czterech jednodniowych wycieczek w Dolomitach Brenta. Opisujemy też jedną trasę po położonej tuż obok grupie Presanelli, oferującą niesamowite widoki na całą Brentę. Pod linkami do poszczególnych wycieczek zamieściliśmy krótki opis Dolomitów Brenta oraz garść wskazówek dotyczących organizacji wyjazdu. Jedno możemy powiedzieć na pewno: tu jest CUDNIE!!! 🙂
Continue reading
Wycieczka przez widokową ferratę Vidi – nietrudną i łatwo dostępną z kolejki na Passo Groste. Trasę warto rozszerzyć o wypad na przełęcze Brenty północnej: Bocchetta dei Tre Sassi (2614 m) i Passo di Val Gelada (2687 m). Doświadczeni turyści mogą wędrować dalej ferratą Constanzi graniami północnej Brenty, jest to jednak wyzwanie ambitne – czekać nas będą dzikie i eksponowane ścieżki oraz nocleg w położonym wysoko w górach biwaku Bonvecchio. My wybieramy nieco krótszy wariant i wracamy przez piękną i dziką dolinę Val Gelada di Campiglio -to trasa do zrobienia w jeden dzień. Przejście początku Sentiero Constanzi pozwala nam doświadczyć atmosfery Brenty północnej – dużo bardziej dzikiej i niedostępnej niż popularne szlaki Brenty centralnej. Pokonanie stromych piarżystych ścieżek wymaga nieco uwagi i wysiłku, jednak w zamian dostajemy wspaniałe widoki i możliwość odkrycia innej twarzy Dolomitów Brenta.
Continue reading
Wspaniała widokowa trasa w grupie Presanelli, podczas której przez cały dzień mamy okazję oglądać przepiękną panoramę Dolomitów Brenta. Wycieczka świetna na początek, ale chyba jeszcze lepsza na podsumowanie pobytu w Brencie. Przy pięknej pogodzie można pobawić się w rozpoznawanie każdego szczytu i przełęczy, które mieliśmy okazję poznać podczas górskich wędrówek. Jednocześnie szlak zapoznaje nas z charakterem zachodniej, granitowej strony doliny Rendena. Absolutnie obowiązkowy punkt pobytu w okolicy Dolomitów Brenta i Madonny di Campiglio!
Możliwość wjazdu i zjazdu kolejkami gondolowymi to duże ułatwienie, dzięki któremu można dłużej zabawić na widokowych postojach lub wydłużyć standardową trasę „Giro dei Cinque Laghi” np. o dodatkowe jezioro i łatwą, a widokową ferratę Sentiero Bozzetto.
Continue reading
Bocchette Centrali uważana jest przez wielu za najpiękniejszy szlak turystyczny Alp, ba, może nawet świata! Czy na wyrost? Najlepiej zweryfikujcie to sami! Ferrata prowadzi fantastycznymi powietrznymi półkami w zmieniającej się jak w kalejdoskopie dolomitowej scenerii skalnej. To właśnie na tej trasie zobaczymy szczyty będące wizytówkami Dolomitów Brenta, w tym słynną Campanile Basso. Gdy pierwszy raz wychodzimy na powietrzną półkę od strony przełęczy Bocca dei Armi, dech zapiera z wrażenia. Czujemy się we właściwym miejscu we właściwym czasie, a od zalewu endorfin w głowie się kręci. Dla miłośników wysokogórskich przejść atrakcja obowiązkowa!!!
Continue reading
Piękne widokowe przejście, na którym sceneria zmienia się jak w kalejdoskopie, a wspaniałe skalne otoczenie Brenty centralnej wydaje się na wyciągnięcie ręki. Ścieżka na przemian prowadzi malowniczymi trawersami, skalnymi półkami i przez rumowiska skalnych głazów. Odcinki ferratowe są krótkie, a ich trudności nie przekraczają stopnia B. Wycieczka zapewniająca moc wrażeń!
Continue reading
Mimo że najczęściej jest porównywana z innymi częściami Via della Bocchette – słynnej królowej ferrat – trasa Sentiero Benini zdecydowanie zasługuje na uwagę. Pozwala zapoznać się z surowym pięknem górnych partii Brenty, prowadzi nietrudnymi, a widokowymi pólkami, a w dodatku jest łatwo dostępna z górnej stacji kolejki na Passo Groste – okrężną trasę można więc bez problemu zrobić w jeden dzień.
Trudności ferratowe są niewielkie – trasa dobrze nadaje się na początek przygody z żelaznymi perciami. Najciekawszym, choć też najtrudniejszym momentem jest eksponowane zejście na przełęcz Tuckett – turyści wędrujący stromymi drabinkami na pewno pomyślą o tej z Koziej Przełęczy:) – tutaj jednak podobnych drabinek jest dużo, dużo więcej.
Po zakończeniu ferraty czeka nas zejście łatwym lodowczykiem do przepięknie położonego schroniska Tuckett, a potem łagodne podejście na przełęcz Passo Groste. Kto zdąży na kolejkę, na koniec wycieczki wygodnie zjedzie na dół, oszczędzając sobie pokonywania niepotrzebnego przewyższenia. Nam ta sztuka się nie udała, a jak to się skończyło – zobaczycie na koniec wpisu 😉
Continue reading
Wysokie Taury – od rodzinnych wycieczek po wyprawy na trzytysięczniki
Wbrew temu, co może się wydawać na podstawie dostępnych w Internecie relacji, Wysokie Taury nie ograniczają się tylko do Grossglocknera i Grossvenedigera, na które wstęp mają tylko turyści o najwyższym stopniu umiejętności. Wysokie Taury to góry dla każdego. Rodziny z dziećmi zachwycą się ścieżkami edukacyjnymi, prowadzącymi przez zielone hale, a nawet dochodzącymi do podnóża lodowców. Amatorzy schroniskowej włóczęgi połkną bakcyla przełęczowej turystyki międzyschroniskowej, a górołazi poszukujący mocniejszych wrażeń będą mieli do dyspozycji ciekawe ferraty i wyprawy na lodowcowe trzytysięczniki. Poniżej przedstawiamy kilka propozycji tras o różnym stopniu trudności – od spacerowych szlaków po ferraty i wyprawy na trzytysięczniki.
