Wenecja w karnawałowej odsłonie

Wenecja ze swoją ponadtysiącletnią historią, niesamowitym położeniem i wyjątkową architekturą jest chyba najatrakcyjniejszym miejscem na turystycznej mapie Włoch. Jako stolica Republiki Weneckiej rozwinęła się z niewielkiej osady w fascynujące miasto. Większość zabytkowej zabudowy historycznego centrum miasta pochodzi z okresu największego rozkwitu republiki. Jednak nie tylko gotyk, renesans i barok zostawiły tu swoje ślady. Bizantyjsko-romański przepych bazyliki św. Marka trudno porównać z charakterem jakiejkolwiek europejskiej katedry. A to przecież nie jedyna budowla z historią sięgającą IX czy X w.!

Do zwiedzenia Wenecji nie trzeba nikogo zachęcać. Każdy też chyba słyszał, że w sezonie miasto zalewa prawdziwy tłum turystów. Czy zatem warto przyjechać tutaj w trakcie ferii zimowych? Jak najbardziej! Szczególnie jeżeli traficie (tak jak my!) na okres słynnego weneckiego karnawału. W tym czasie po ulicach spacerują dziesiątki osób w stylowych strojach i fantazyjnych maskach, co dodaje i jak pieknej Wenecji jeszcze więcej malowniczości. Zapraszamy na krótkie, chociaż wcale nie pospieszne odwiedziny w Wenecji!

Wenecja w jeden dzień

2023.02.15

Informacje praktyczne

Zabytkowe centrum Wenecji jest z oczywistych względów całkowicie zamknięte dla komunikacji samochodowej. Nawet zaopatrzenie sklepów i hoteli odbywa się drogą wodną. Ba, nawet karetki czy radiowozy to w Wenecji specjalnie przystosowane do tego celu motorówki! Jak więc poruszać się po tym mieście? Oczywiście przy pomocy „vaporetto”, czyli wodnych tramwajów! Pozwalają one dostać się do różnych części miasta a do tego kursują całkiem często i sprawnie. Mają też swoją istotną wadę – są drogie. Najtańszy bilet jednorazowy kosztował w lutym 2023 r. 9,50 euro. Zdecydowanie polecamy zakup biletu 24-godzinnego lub dłuższego. My skorzystaliśmy z 48-godzinnej wersji biletu, a dla dzieci wyrobiliśmy Rolling Venice Card (w cenie 6 euro od osoby) i dzięki temu kupiliśmy im w cenie 22 euro 72-godzinne bilety (to jedyna możliwość zniżki, dla osób między 6 a 29 r.ż., młodsze dzieci podróżują komunikacją za darmo).

Największe parkingi znajdują się w okolicy Piazzale Roma, jednak koszt parkowania sięga tam nawet 45 euro za dzień parkowania! Można też zaparkować na stałym lądzie, gdzie parkingi są tańsze, ale dojdą Wam wtedy koszty dojazdu komunikacją i dodatkowy czas potrzebny na przemieszczenie się co serca Wenecji. My wybraliśmy rozwiązanie kompromisowe – parking Tronchetto – położony nie tuż w centrum, ale już na części „wyspowej” miasta. Miejsca na parkingu są całkiem obszerne, a koszt parkowania przez cały dzień w lutym 2023 r. wynosił 25 euro. Ten wybór miał jeszcze jedną zaletę, ale o tym za moment.

Spoglądając na mapę Wenecji, zwróciliście zapewne uwagę na esowato wygięty Canal Grande – przepłynięcie tym kanałem to obowiązkowy punkt zwiedzania Wenecji. Dzięki zaparkowaniu na parkingu Tronchetto mamy tylko rzut beretem do przystanku vaporetto o tej samej nazwie. To pierwszy przystanek linii nr 2, która płynie właśnie przez Canal Grande prosto na Plac św. Marka. Wsiadając tutaj, na pierwszym przystanku, macie praktycznie gwarancję zajęcia najlepszych miejsc na dziobie lub rufie vaporetto! Nam się udało!

Karty zniżkowe dla dzieci i nasze dwudniowe bilety kupiliśmy w biurze tuż przy przystanku tramwajów wodnych. Standardowe bilety, w tym te wielodniowe, można też kupić w automatach biletowych na parkingu Tronchetto i przy przystankach vaporetto.

Dodatkowe koszty naszego zwiedzania Wenecji to bilety wstępu do bazyliki św. Marka (po 3 euro od osoby, za darmo wchodzą tylko dzieci poniżej 6 lat) oraz bilety na punkt widokowy na dzwonnicy kościoła San Giorgio Maggiore (8 euro za dorosłych i 5 euro za dzieci powyżej 6 lat).

Całe dzisiejsze zwiedzanie razem z przejazdami vaporetto zajęło nam nieco ponad 6 godzin – to idealna ilość czasu, jeżeli macie w składzie szkolne dzieci. Bardzo pomogła nam możliwość skorzystania z komunikacji vaporetto, bo dzięki temu uniknęliśmy nużących dojść z parkingów do zabytkowych części miasta.

Do Wenecji oczywiście warto przyjechać na dłużej. W naszych planach musieliśmy jednak uwzględnić potrzeby dzieci w różnym wieku. Rodzinnie zdecydowaliśmy, że jeden dzień poświęcimy na zwiedzenie samej weneckiej starówki, a drugiego popłyniemy na weneckie wyspy – Murano, Burano i Torcello (relację z tego dnia znajdziecie tutaj).

Canal Grande

Zwiedzanie Wenecji zaczynamy z wysokiego C – płyniemy vaporetto przez Canal Grande, siedząc na najlepszych miejscach na dziobie wodnego tramwaju! Podróż trwa około 40 minut, ale mija błyskawicznie, dostarczając absolutnie wyjątkowych wrażeń! Wpływamy do zabytkowej części miasta trochę od kuchni, ale dzięki temu dostrzegamy wiele lokalnych smaczków, jak miejsca przeładunku zaopatrzenia dla sklepów i restauracji z samochodów na łodzie transportowe, przepływamy też obok komisariatu policji z wodnymi „radiowozami” – dla dzieci to naprawdę świetna atrakcja!

Canal Grande nie na darmo nazywany był najelegantszą ulicą Europy. Od oglądania zdobnych fasad gotyckich, renesansowych i barokowych pałaców, kamienic i świątyń można dostać prawdziwego zawrotu głowy! Koniecznie przygotujcie się do zwiedzania wcześniej, żeby próbować rozpoznać chociaż niektóre ze znanych budowli zdobiących brzegi kanału – to świetna zabawa! Największe wrażenie zrobił na nas chyba ostatni odcinek najszerszego w tym miejscu kanału z charakterystyczną bryłą kościoła Santa Maria della Salute po prawej i otoczeniem placu św. Marka z imponującą dzwonnicą św. Marka i Pałacem Dożów po lewej stronie!

Wsiadamy do tramwaju wodnego nr 2 na przystanku Tronchetto.


Canal Grande z pokładu naszego vaporetto.


Przed nami Canal Grande i pierwszy most – Ponte degli Scalzi.


Co kilkaset metrów zatrzymujemy się na kolejnych przystankach.


Gondole królują na bocznych kanałach, ale na Canal Grande też je spotykamy.


Po prawej Palazzo Ca’d’Oro – XV-wieczny pałac, dawniej pokryty złotymi dekoracjami.


Przepływamy pod Ponte del Rialto


Zimowe słońce pięknie oświetla fasady pałaców i kamienic przy Canal Grande.


Przed nami nasz cel – przystań San Marco Giardinetti z dzwonnicą św. Marka w tle.


Przy nabrzeżu przed placem św. Marka cumują wyjątkowo fotogeniczne gondole.

Okolice placu św. Marka

Jak większość turystów, to właśnie tutaj kierujemy swoje pierwsze kroki po zakończeniu rejsu po Canal Grande. Niby znaliśmy już te miejsca ze zdjęć i pocztówek, ale wierzcie, że na żywo Pałac Dożów czy bazylika i dzwonnica św. Marka są większe i jeszcze piękniejsze niż na zdjęciach!

Musimy odstać kilkanaście minut w kolejce do zwiedzania bazyliki św. Marka. Ta świątynia zostawia w nas jednak niezapomniane wrażenia. Uwagę przykuwa fasada główna z pięcioma portalami obłożona przepięknym jasnym marmurem. Bizantyjskie wnętrze zachwyca czy wręcz przytłacza swoim przepychem. Złoto dosłownie sypie się na nas z każdej strony z niezliczonych fragmentów mozaik pokrywających kopuły i ściany bazyliki, a przytłumione światło tylko potęguje atmosferę tego miejsca.

Dominantą placu jest oczywiście 96-metrowa dzwonnica św. Marka, nie sposób też przeoczyć ciekawej wieży zegarowej z oryginalnym mechanizmem odmierzającym czas i pokazującym fazy księżyca i znaki zodiaku. Działanie zegara kontemplowaliśmy, stojąc w kolejce do bazyliki 😉

Okolica Piazzetta di San Marco to chyba najbardziej zatłoczone miejsce w Wenecji.

Pałac Dożów od IX w. pełni funkcję siedziby weneckich władców.

Każdy szczegół bogato zdobionej fasady świadczy o weneckim bogactwie i potędze.

Campanile di San Marco została odbudowana w pierwotnym kształcie po tym, jak zawaliła się w 1902 r.

Bazylika św. Marka, dla nas najbardziej zapadająca w pamięć budowla Wenecji, też swoje początki ma w IX w.

Złocenia, płaskorzeźby, malowidła, wieżyczki, rzeźby… i to wszystko w niesamowitej harmonii na fasadzie bazyliki!

Romański portal wejściowy jest po prostu przepiękny!

Różnorodność i dobór materiałów portalu robi ogromne wrażenie.

Wnętrze bazyliki zalewa nas złotem.

Kopuły pokryte są bizantyjskimi mozaikami.

Figury apostołów

Torre dell’Orologio z interesującym mechanizmem zegarowo-kalendarzowym, zwieńczone jest oczywiście lwem św. Marka.

Spacer weneckimi uliczkami i mostami

Podczas jednodniowego pobytu w Wenecji nie dacie oczywiście rady zapamiętać tysięcy szczegółów dziesiątek pałaców, kamienic i kościołów. Podczas dzisiejszego zwiedzania postawiliśmy więc na spokojne cieszenie się tym, co przyniesie nam najbliższa uliczka i co ukaże się za kolejnym zakrętem. Marszrutę zaplanowaliśmy tylko bardzo ogólnie, zakładając zrobienie pętli przez Ponte del Rialto i Ponte dell’Accademia i wrócić w okolice San Marco.

W ten sposób przyjemnie spędziliśmy około 3 godziny, błądząc uliczkami, szukając raczej nieoczywistych i niekoniecznie najkrótszych przejść . W jednej chwili zachwycaliśmy się emanującym bogactwem pałacem, by zaraz wejść w zupełnie zwyczajny zaułek, pełne słońca otoczenie Canal Grande i zacienione wąskie boczne kanały z przemykającymi przez nie gondolami i ekskluzywnymi taksówkami wodnymi.

Wiele przyjemności dało nam też oglądanie wystaw weneckich butików, cukierni i sklepików z pamiątkami, spośród których zapadły nam w pamięć przepiękne wyroby z kolorowego szkła, z którego produkcji od setek lat słynie sąsiednia wyspa Murano. Oczywiście nie mogło też zabraknąć wizyty we włoskiej knajpce (w bocznych zaułkach ceny nie odbiegają zbytnio od włoskiego standardu) i pysznej pizzy, lasagne, makaronu i cappuccino! Po prostu dolce vita!

Wchodzimy w boczne uliczki i od razu robi się spokojniej.


Ponte del Rialto to świetny punkt widokowy na Canal Grande.


A czasami ślepa uliczka doprowadzi na taką oto uroczą miniprzystań przy Canal Grande.


Weneckie mostki zdobyły nasze serca!


Zjawiskowy wylot Canal Grande.


Ponte dell’Accademia to kolejny świetny punkt widokowy.


Dominantą jest charakterystyczna bryła kościoła Santa Maria della Salute.


W drugą stronę widoczek też jest niczego sobie:)


Gotyckie fasady przy Ponte dell’Accademia.

O, a tutaj zajezdnia taksówek!


Fasada kościoła Santa Maria del Giglio to typowy przykład weneckiego baroku.


Fasada kościoła San Moise – również barokowa.

I znowu nabrzeże przy San Marco – w tle wyspeka San Giorgio Maggiore – nasz ostatnii dzisiejszy cel.


Wystawy cukierni kuszą lokalnymi specjałami.

Karnawał w Wenecji

Dodatkowym atutem pobytu w Wenecji podczas ferii zimowych jest to, że można wtedy trafić na okres słynnego weneckiego karnawału. Obejmuje on nieco ponad dwa tygodnie przed środą popielcową. W 2023 r. był to okres od 4 do 21 lutego. Karnawał nie sprowadza się tylko do karnawałowych masek na stoiskach z pamiątkami. W tym czasie można spotkać na weneckich uliczkach dziesiątki osób przebranych w fantazyjne, wielobarwne kostiumy i przepiękne maski. To ochotnicy, którzy w ten sposób uświetniają ten wyjątkowy czas. Dzięki ich obecności można poczuć wyjątkowy klimat weneckiego karnawału. Najwięcej przebranych osób można spotkać w okolicy placu św. Marka, ale spotkacie je także w innych częściach miasta. Troje „przebierańców” płynęło nawet razem z nami w vaporetto z Burano!

Karnawał w Wenecji.

Kościół San Giorgio Maggiore i widok z wieży na Wenecję

Po powrocie w okolice placu św. Marka urządzamy sobie jeszcze krótki spacer tutejszym nabrzeżem, by dotrzeć do przystanku San Marco Zaccharia, skąd odpływają vaporetto z linii numer 2 na drugim wariancie jej trasy – przez Canale della Giudecco z powrotem na parking Tronchetto. W ten sposób najłatwiej dostać się na wysepkę San Giorgio Maggiore (to pierwszy przystanek na trasie). Campanila położonego tam kościoła jest znakomitym punktem widokowym. Widok z tego miejsca jest absolutnie wyjątkowy, a odwiedziny na uderzająco spokojnej wysepce San Giorgio Maggiore są zaskakująco miłą odmianą w porównaniu z zatłoczonym placem św. Marka!

Dzwonnica kościoła San Giorgio Maggiore to rewelacyjny punkt widokowy.


Właśnie z tego punktu widokowego można zrobić takie ujęcie okolicy placu św. Marka.


Barwna dzielnica Castello – tutaj dzisiaj nie udało nam się dotrzeć.


Szerokie Canale della Giudecco – tędy będziemy płynąć z powrotem na parking.


Szerokie ujście Canal Grande.


Z samego nabrzeża wysepki tez można zrobić cudne weneckie fotki.

W ten sposób kończymy wspaniały dzień w Wenecji, zaostrzajac sobie apetyty na dzień kolejny – rejs na wyspy Laguny Wenecjkiej – Burano i Torcello (relacja tutaj).

Szukacie pomysłów na inne wycieczki w okolicy Wenecji i Padwy? Zajrzyjcie tutaj. 🙂